zondag 18 mei 2008

Even stond de wereld stil.

Dit was schrikken!
Om 21.00 uur deze avond kregen we van Mathias het volgend bericht:

" We hebben net een zware botsing gehad met de bus. Geen dooien. We zitten hier nu wel efkes vast. Ongelooflijk, Ik dacht dat ik dood was. "

Enkel die zinnetjes, niks meer...
Line kreeg op dat moment niks van Sam, ook Daphne had nog niks gehoord.

Dus snel terug sms-en: "of ze allebei oké waren ???"
Ons hart klopte in ons keel , het stond even stil, we waren allemaal even van de kaart.

Maar al snel kregen we volgende berichten:
Van Matti aan ons:

" Sam en ik zijn in orde, zoals iedereen. Geen zorgen, gewoon effe geschokt. "

Matti aan Daphne:
" Het spijt me, ik ben nog niet zoveel zo bang geweest.. Ik dacht dat ik dood was, maar er is niets. De bus is alleen kapot en een minivan, totaal. Maar geen zorgen, Wij doen het voorzichtig van nu af aan. Ik hou van jullie en ik kom veilig thuis, kost wat kost. "

Van Sam aan Line:
"Het was super eng, ik ben aan het trillen. Maar alles is in orde, ik en Mat hebben niets. Ik heb foto's. kus. "

We hebben ze dan nog kunnen bellen deze avond. Gelukkig.
Mathias vertelde dat ze op de bus van Copacabana naar Cuzco zaten, al een uur ongeveer. De buschauffeur reed heel snel. Dat hadden de jongens al door.
Net over de grens is er een minivan, die van rechts kwam gewoon recht op hen ingereden.
De wegen hebben daar heel diepe afgronden en dat is wat de jongens zo bang gemaakt heeft.
Zij voelden de slag , het zwiepen van de bus en dachten even dat ze de dieperik in zouden gaan.
Maar de chauffeur heeft zich naar links gesmeten, zodat ze de afgrond rechts vermeden hebben.
Diepe zucht, opluchting.
Ze vertellen wel allebei dat ze een stuk in shock zijn. Echt wel geschrokken en blij dat ze ons even konden horen.
Er is niemand gewond. Dus alles valt nog mee.
Op dit moment , is er al een nieuwe bus die hen tot een dorpje even verder zal brengen. Hoe ze dan tot in Cuzco geraken valt nog te bezien.

Wij zijn alleszins diep gelukkig dat hen niks mankeert. Even gaat het door je heen: STEL DAT....?
Maar we kijken weer vooruit.
Tot gauw lieve schatten van ons.
We zullen blij zijn, jullie veilig en wel in onze armen te sluiten.
Kus , Mama

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Ook wij zijn geschrokken, gelukkig is alles goed afgelopen.
Zoiets kan natuurlijk hier ook gebeuren en als je nagaat hoeveel uren ze al op de bus gezeten hebben....we zijn pas gerust als ze terug thuis zijn.

Anoniem zei

Gelukkig zijn jullie ongedeerd!!! Kom maar veilig terug thuis! Voorzichtig!x pauline