maandag 31 maart 2008

eerste nieuws via sms

De jongens lieten weten dat de vlucht naar Atlanta vlot verliep.
Ze slaagden erin om in Atlanta een fototoestel D80 te kopen voor 1/3 van de prijs hier in België.
Het toestel van Sam was immers stuk na een val ergens in Afrika.
Op de middag vandaag kwamen ze toe in Buenos Aires. Alles in orde.
Ze gaan op zoek naar een hostel en gaan daarna de stad verkennen.

zondag 30 maart 2008

AFSCHEID


Het is zover. Vandaag vertrokken ons twee jongens voor twee maand naar Zuid-Amerika.
Het leek de laatste dagen wel alsof ze gewoon niet meer gingen vertrekken. Ze leken ons ook heel wat zenuwachtiger dan bij de andere reizen. Misschien zijn ze iets minder voorbereid, iets onzekerder over wat hen te wachten staat.
Het wordt vast meer avontuurlijk dan de eerdere reizen. Ze hebben op dit moment zelfs nog geen slaapplaats voor hun eerste nacht in Buenos Aires.
In Bolivië kunnen ze gelukkig bij Ben terecht. Hij is de broer van Sam en woont in Tarija. Maar daar zijn ze nu nog lang niet. Eerst reizen door Argentinië, Chili..
Morgenmiddag, rond 12 uur Belgische tijd zullen ze landen in Buenos Aires.
Wij kijken uit naar een eerste bericht van hen en we duimen op een veilige maar onvoorstelbaar wonderlijke laatste reis.
Enjoy the journey, Sam en Mat.

vrijdag 14 maart 2008

Nog wat extra foto's

Dirtroad in Tanzania
een Bellfrog

   
Zonsondergang op de Okavango Rivier

   
Kaapstad vanop robbeneiland
Surfspot Jeffreys Bay

Excuses voor de stilte

Wij excuseren ons hierbij voor de maand van stilte op onze blog. Wij zijn thuis gekomen en zijn zeer warm onthaald door onze ouders en geliefden. Sindsdien zijn we terug in de Belgische routine geraakt en zijn we onze blog een beetje uit het oog verloren.
Sinds we met de voorbereiding van onze volgende trip naar Zuid-Amerika zijn begonnen, herinnerde ik me dat jullie nog niet veel foto's van ons te zien kregen.
Hiermee probeer ik dat een beetje goed te maken. 

 De Tazara (Tanzanian-Zambian railway) bracht ons op 54 uur van Dar-es-Salaam naar Kapiri Mposhi. Vandaar namen we een minibus met Amerikanen (Peace Corps studenten) die we op de trein hebben leren kennen naar Lusaka. In een klein hostel leken de bedden wel van fluweel en leek de nacht oneindig stil te zijn.
Met die 2 dagen Dar-es-Salaam hadden we wel eventjes genoeg stad gezien en zijn we de volgende dag dus direct naar 
Livingstone gelift.

In livingstone was het vrij toeristisch, veel hostels, veel restaurants en een overaanbod aan peperdure excursies.
In ieder geval waren de Victoria Falls één van de hoogtepunten van onze reis. Het is niet voor niets 1 van de 7 (natuur)wereldwonderen.
Ze waren overdonderend, deze foto kan je niet een tiende weergeven van wat het is er vlak voor of er zelf op te staan en volledig doorweekt te raken van de eeuwige nevel. Je kan de nevel van op kilometers zien en nog voor je de falls ziet, hoor je zo een ongelooflijke zwaar gedonder dat
 het lijkt of de wereld vergaat.


Van Livingstone (Zambia) zijn Sam en ik naar Maun (Botswana) gelift. Daar konden we na een  vrij bewogen reis (lees In Botswana met nonkel Carl en Jean), terecht bij de nonkel van Daphne.
In de Okavango Delta hebben we nog een van ons hoogtepunten beleefd, in een klein tentje in the middel of nowhere. Dit was een zeer mooie ervaring.


Na een goed ontbijt en een kort afscheid zijn we naar Windhoek(Namibië) gelift en hebben we onderweg een ongelooflijke zonsondergang meegemaakt in een kleine stad genaamd Gobabis. Het was alsof de aarde in brand stond.
We zijn de volgende dag naar Sosusvlei gereisd waar jullie wel al foto's van te zien kregen.


Dan Last but not least: Kaapstad.

Waar we Robbeneiland bezochten, tafelberg beklommen en de Gardenroute hebben gedaan om te gaan surfen.

Deze gehele reis was ongelooflijk! Het was zo afwisselend en we hebben zoveel meegemaakt, het is onbeschrijflijk.

Hierbij willen wij jullie nog eens bedanken voor de vele reacties en jullie interesse in onze reis.
En onze ouders in het bijzonder om dit mogelijk te maken.

Tot de volgende.