SMS VAN MATHIAS

Ik ga blij zijn om weer thuis te zijn, maar inderdaad met een beetje heimwee naar hier. Ik heb nu al weer zin om naar Tanzania te gaan.
Tot morgen, we landen rond 15.00 uur.
ZJG.
Mathias.

shoppen om te vergeten....

Als je niet kan surfen omdat de golven niet goed zijn... Wat doet een mens dan om die tegenslag te verwerken?
SHOPPEN!
De jongens kochten hun elk een eigen surfplank. Kost daar 1/3 van de prijs van hier.
Nu valt nog te bezien hoe ze dat op het vliegtuig gaan krijgen?

Telefoongesprek met de jongens.

Gisteren zijn ze vanuit Plettenburg bay met de bus naar Jeffrey's bay gereden. Een rit van 200 km. Jeffrey's bay is het van het voor de surfers. Maar alle surfers die ze ginder tegenkomen zien er een beetje junkie uit. Surferswereldje is ook wel een beetje van: smoke a joint, get high, get loose man...

Ze slapen in een goedkoop guesthouse. Het weer valt tegen. Er zijn bijna geen golven om goed op te surfen. Daar waar het anders altijd zo perfect is en waar alle wedstrijden doorgaan, is het voor hen nu even balen.

Maar ... ze hebben toch al met een paar gasten, (redders) de golven in gesprongen en ze leerden heel wat bij. Voor het eerst konden ze nu toch eens a big wave nemen. Ze zijn toch wel gelukkig. En uitgeput 's avonds.

Op 12/02 keren ze terug naar Kaapstad. Op de 13de bezoeken ze Robbeneiland en daarna zullen ze zich stilletjesaan klaarmaken om terug te keren.

Wij zien hier wel al naar uit, we zullen ze met open armen ontvangen.

sms van de jongens.

"Dag Belgen, hoe is het daar? Hier is alles ça va. We hebben een camera gekocht. We hebben de hele dag gesurft en zijn steendood, niet normaal. We lagen achter de branding met veel nieuwsgierige dolfijnen rond ons. We hebben de hele dag niets gegeten omdat het zo wijs was. Nu liggen we op bed en kunnen niet meer bewegen. Slaapwel voor iedereen. Groeten aan iedereen."

Even Apeldoorn bellen....

Brute pech, gisteren...
Sam heeft een val gemaakt en mankeert zelf gelukkig niks, maar hun fotoapparaat is stuk.
De lens gaat niet meer open of dicht.
Ja... geen foto's meer van de laatste twee weken?
De jongens zijn een fotoshop binnengestapt. Hun apparaat daar laten herstellen is geen optie. Wegens te duur en te lang onderweg.
Misschien een ander aankopen?
Het zou wel jammer zijn dat ze nu van de laatste etappe geen beelden meer zouden kunnen maken. Mooie natuur, surfgolven, stranden, haaien?
Ze zien wel hoe ze het kunnen oplossen.
In Afrika bestaan er immers geen problemen, alleen uitgestelde oplossingen.
Toitoitoi.

Een weekje voorbij in Kaapstad.

Gisterenavond, 2 februari, hebben we weer even met Mathias en Sam gebeld.

Hieronder kan u lezen wat ze de voorbije week allemaal deden.

Ze zijn in Kaapstad toegekomen na een reis van ongeveer 25 uur. Ze verblijven bij Pieter en zijn vrouw.

Pieter was een docent in de universiteit te Gent en was toendertijd in België goed bevriend met Wim De Geest, papa van Annik, grootvader van Sam.

Deze mensen hebben de jongens heel goed ontvangen en zijn zelf heel blij dat ze wat bezoek uit België hebben.

Pieter heeft een heleboel uitstappen voor de jongens uitgestippeld, ze zeggen dat ze het al heel druk hadden de laatste week. Wat ze van Pieter niet mogen doen, is met hun tweetjes alleen gaan hiken door de bergen. Iets wat Mathias en Sam eigenlijk best wel willen doen maar Pieter vindt het te gevaarlijk.

Wat deden ze dan wel?

De eerste dag maakten ze een tour door de wijnstreek, langs het Zuid-westelijk gedeelte van Zuid-Afrika. Heel mooie wijnlanden, mooie natuur. Een uitzichtpunt op de tafelberg bezocht.

De volgende dag zijn ze met Pieter naar een wijnproeverij geweest. Ze kregen een rondleiding bij KWV en proefden 18 verschillende wijnen. Overdaad! (Nonkel Jo, zie je groen?)

Dag drie bezochten ze Kaapstad, the waterfront en een aquarium. Ze hadden daar eerst niet veel zin in, maar bleek dat het aquarium toch heel wat te bieden had.

Dag 4 gingen ze naar Stellenbosch. De universiteitstad bij uitstek.

In Zuid-Afrika is de zomervakantie nu net voorbij. December en januari zijn de zomermaanden. Het schooljaar begint begin februari. Maandag dus.

De laatste week van de zomervakantie stromen alle studenten mondjesmaat binnen in Stellenbosch. De studenten wonen daar in residences. (zoals onze campussen of koten)

Deze laatste week wordt uitgebreid gevierd door de studenten. De groentjes die net toekomen krijgen een opdracht van de senioren. Ze moeten een volledig optreden in elkaar boksen. Samen met de zoon van Pieter, Johan, gingen de jongens mee naar enkele studentenclubs, zagen ze enkele optredens van de 1ste jaars en hebben ze dus even meegefeest met studenten. Ze bleven slapen in de kamer van Johan en de volgende dag zijn ze naar de carnavalstoet geweest.

Ook in Zuid-Afrika kennen ze de optochten zoals bij ons in Aalst. Er worden prachtige carnavalwagens gemaakt. Daarvoor krijgen ze sponsoring en de opbrengst gaat naar goede doelen. Vorig jaar werd zo een "kleine" 2.600.000 euro opgehaald.De moeite, vind je niet?

Ze hebben daar ook iemand ontmoet die beweert president te zijn van de republiek Helderberg.

Een toch wel erkende republiek in Stellenbosch. Even gesurft op internet en er daadwerkelijk iets van gevonden, zie link hieronder:

http://www0.sun.ac.za/helderberg/

Op vrijdag hebben ze cape point bezocht, Kaap de goede hoop, het zuidelijk punt. Maar ze vonden het niet zo speciaal.

Vandaag gingen de jongens naar Plettenburgbay, het Monaco van Zuid-Afrika.

Maandag vertrekken ze met de bus naar Jeffrey's bay. Dan doen ze de mooie tuinroute, te vergelijken met het rijke ST-Tropez en ze gaan surfen in Jeffrey''s bay. Alleen moeten ze daar echt oppassen voor haaien. Vorig jaar werden er 4 mensen aangevallen en vermoord door haaien.

De busrit zal zo een 7 uur duren en in totaal zullen ze een week lang reizen.

Rond 11/02 komen ze terug in Kaapstad en verblijven daar dan nog een dag of 5 alvorens de echte terugreis richting België aan te vangen.

Ze zullen nog een bezoek brengen aan Robben-eiland, het eiland waar Mandela vast zat.

Het Zwarte Afrika hebben ze achter de rug, in Kaapstad en Zuid-Afrika is het heel Westers en zie je meer blank dan zwart.

Ze vinden dit wel jammer, zegt Mathias, het andere deel was meer avontuur. De cultuurschok bij de terugkeer zal nu minder groot zijn, dan wanneer ze vanuit Namibië of Zambia waren teruggekeerd. Ze zullen proper gewassen zijn, hun kleren netjes...

Ja, ons jongens, ze genieten wel van Zuid-Afrika maar we voelen nu al dat ze met heimwee terugkijken naar de dagen in Namibië, Botswana, Zambia en Tanzania.

Ze krijgen nog echt avonturiersbloed!