Mathias en Sam zijn vrijdagavond 11/0/2008 aangekomen bij de nonkel van Daphne. Nonkel Carl.
Goed ontvangen daar. Altijd leuk om bij "familie" langs te kunnen gaan.
Zaterdagavond hebben we even met hem kunnen skypen.
Ze zijn dus vertrokken vanuit Livingstone (Zambia) om 5 uur ' s ochtends. Ze namen een bus richting grens met Botswana. Maar de bus vertrok maar als hij vol zat! Dus hebben ze daar twee uren moeten wachten.
Eenmaal volgeladen , konden ze op weg.
Aan de grens met Botswana kregen ze enkele stempels in hun paspoort en konden ze met een veerboot overgestoken worden tot in Botswana.
Toen moesten ze nog een lift zoeken die hen naar Maun kon brengen.
Sam sprak twee zwarten aan met een gewone personenwagen. Ze waren leerkrachten! Aardrijkskunde en biologie en ze moesten naar Maun, dus de jongens konden mee.
Maar... die twee mannen hadden heel wat bier ingeslagen voor onderweg en tijdens de rit kapten ze heel wat achterover.
Ons twee jongens begonnen zich al wat zorgen te maken over het rijden onder invloed.
Maar ... de twee mannen vonden zelf dat ze al wat teveel hadden gedronken, dus gingen ze aan de kant staan om hun roes uit te slapen.
Natuurlijk, niet naar de zin van Matti en Sam die graag verder wilden. Dus: Matti bood aan om zelf te rijden. Hij beschikt over een internationaal rijbewijs dus geen probleem.
Zo zijn Matti en Sam dan zelf tot in Maun gereden met twee zatte zwarten in the back!
In Maun verblijven ze even bij nonkel Carl, maar vandaag (maandag) zijn ze vertrokken voor een tocht op de okavango rivier. In een uitgeholde boomstam en onder leiding van een gids varen ze die 3 dagen af.
Ze hebben een tent mee die ze telkens moeten opzetten en afbreken en ze koken hun eigen potje.
Regel is: éénmaal donker , MOET de tent opgezet zijn en MOETEN ze erin en MOGEN ze er niet meer uit voor de volgende ochtend. Het zit daar nl vol wilde dieren. (van het soort dat je op de foto's ziet. Deze zagen wij op safari) We horen hen dus niet meer tot woensdagavond, ze hebben geen gsm bij zich.
Ze keren woensdagavond terug naar Maun bij nonkel Carl om dan weer even een dag of 2 te genieten van rust en heerlijk eten.
Later nieuws volgt.
Goed ontvangen daar. Altijd leuk om bij "familie" langs te kunnen gaan.
Zaterdagavond hebben we even met hem kunnen skypen.
Ze zijn dus vertrokken vanuit Livingstone (Zambia) om 5 uur ' s ochtends. Ze namen een bus richting grens met Botswana. Maar de bus vertrok maar als hij vol zat! Dus hebben ze daar twee uren moeten wachten.
Eenmaal volgeladen , konden ze op weg.
Aan de grens met Botswana kregen ze enkele stempels in hun paspoort en konden ze met een veerboot overgestoken worden tot in Botswana.
Toen moesten ze nog een lift zoeken die hen naar Maun kon brengen.
Sam sprak twee zwarten aan met een gewone personenwagen. Ze waren leerkrachten! Aardrijkskunde en biologie en ze moesten naar Maun, dus de jongens konden mee.
Maar... die twee mannen hadden heel wat bier ingeslagen voor onderweg en tijdens de rit kapten ze heel wat achterover.
Ons twee jongens begonnen zich al wat zorgen te maken over het rijden onder invloed.
Maar ... de twee mannen vonden zelf dat ze al wat teveel hadden gedronken, dus gingen ze aan de kant staan om hun roes uit te slapen.
Natuurlijk, niet naar de zin van Matti en Sam die graag verder wilden. Dus: Matti bood aan om zelf te rijden. Hij beschikt over een internationaal rijbewijs dus geen probleem.
Zo zijn Matti en Sam dan zelf tot in Maun gereden met twee zatte zwarten in the back!
In Maun verblijven ze even bij nonkel Carl, maar vandaag (maandag) zijn ze vertrokken voor een tocht op de okavango rivier. In een uitgeholde boomstam en onder leiding van een gids varen ze die 3 dagen af.
Ze hebben een tent mee die ze telkens moeten opzetten en afbreken en ze koken hun eigen potje.
Regel is: éénmaal donker , MOET de tent opgezet zijn en MOETEN ze erin en MOGEN ze er niet meer uit voor de volgende ochtend. Het zit daar nl vol wilde dieren. (van het soort dat je op de foto's ziet. Deze zagen wij op safari) We horen hen dus niet meer tot woensdagavond, ze hebben geen gsm bij zich.
Ze keren woensdagavond terug naar Maun bij nonkel Carl om dan weer even een dag of 2 te genieten van rust en heerlijk eten.
Later nieuws volgt.
1 opmerking:
Zeer leuke blog, doe zo voort
We wachten vol ongeduld op het vervolg.
Een reactie posten