Voor een weinig geld, kunnen zij toch een goed half uurtje met elkaar bellen. Eenmaal of tweemaal per week horen ze elkaar dan. Dit zorgt ervoor dat ze er weer een tijdje tegen kunnen nadien. Zeg, wel, zo twee maand van elkaar gescheiden zijn is niet niks.
En het moet gezegd, ze doorstaan het alle vier echt wel goed.
Daarnet was Line met Sam aan het skypen. (Zo heet dat dus..)
Mathias kwam toen ook even aan de lijn. De jongens klinken alletwee super positief, blij , gelukkig, optimistisch. Mathias vertelde dat de uitstap naar de watervallen bij volle maan, tot op heden het hoogtepunt is van alles wat hij tot nu deed. Als het volle maan is, worden er speciaal bussen ingelegd om tot aan de watervallen te rijden. Met een gids kan je dan op stap. Ze zeggen dat het een uniek moment was om nooit te vergeten. Maar naar mijn mening, zullen er zo nog vele momenten in hun geheugen gegrift staan, wanneer ze weer in België zijn.
Dit zijn de plannen voor de volgende dagen.
Op dit moment zijn ze in Tucumán in het Noord-Westen van Argentinië. Zo een 160km onder Salta.
Ze reisden met een bus vanuit Iguazu tot daar in 23 uur. (NIet langs Paraguay dus)
Het is daar nu zeer warm, 30°, de extreme koude is voorbij.
Ze leerden daar een Française kennen, een burgelijk ingenieur en gaan samen met haar een auto huren. Zo delen ze kosten.
De 160km tot in Salta doen ze dan per auto in 3 dagen. Naar het schijnt is die route een zeer mooie wat natuur betreft en kunnen ze ook oude ruïnes bezoeken. Ze zullen overnachten in hun tent en de vrouw zal in de auto slapen.
Vrijdagavond ontmoeten ze Ben in Salta. Samen met hem trekken ze dan naar Tarija in Bolivië , waar Ben woont.
Ze weten voorlopig nog niet hoelang ze daar dan blijven.
We houden jullie op de hoogte van hun drie-daagse autorit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten